[Recap LM 2025] Dit zijn de winnaars van LEGO Masters Out of the Box 2025

LEGO® MASTERS gaat op reis! In dit gloednieuwe seizoen stappen acht teams letterlijk Out of the Box. Voor het eerst verlaten ze de studio en trekken ze eropuit naar de mooiste plekken van Nederland en België. De reis begint op: Amsterdam Centraal. De teams vertrekken met de trein, maar: bestemming onbekend. Tijdens de treinreis krijgen de teams hun eerste opdracht. Aangekomen op het station ontmoeten ze presentatoren Kürt Rogiers, Ruben Nicolai én de nieuwe Brickmaster! Voor de tweede opdracht moeten de teams binnenstebuiten bouwen, oftewel andersom denken. Het winnende bouwwerk wordt een jaar lang geëxposeerd in het Belgische chocolademuseum.

De eerste aflevering van LEGO MASTERS Out of the Box begint met allerlei snelle fragmenten van bouwlocaties en LEGO-bouwwerken. Het geluid van vallende LEGO-steentjes klinkt als muziek in de oren. Eindelijk is dit programma terug van weggeweest! Ze gaan erg ver in deze editie van LEGO MASTERS, aangezien er in het voorstukje ook een deelnemer met een bebloed hoofd te zien is. Wat is hier gebeurd?

Deze eerste aflevering start echter in Amsterdam op het Centraal Station. We zien de 8 verschillende teams het perron betreden met een Golden Ticket – à la Sjakie en de Chocoladefabriek (hint, hint, iemand?) – maar niemand heeft nog door waar ze heen gaan. Op elk ticket staat een coupénummer en er zitten twee duo’s in elke coupé. De trein waar ze in zitten wordt door de conducteur op de intercom omgedoopt tot ‘LEGO MASTERS Out of the Box Express’ en de eindbestemming is voor de deelnemers nog onbekend.

De teams worden kort voorgesteld door de aflevering heen, wat prettig wegkijkt en waardoor je ze beter leert kennen. Bij Bouwsteentjes hadden we natuurlijk al eerder de duo’s onder de loep genomen. Welke teams zullen goed kunnen samenwerken en welke teams hebben hier meer moeite mee? Geriada en Vincent stellen dat het programma een relatietest gaat worden, aangezien Geriada competitief is en Vincent juist relaxt blijft. Tijdens de uitzending zien we ook hoe William en Wouter constant met elkaar in discussie gaan en dat Tonko en Marlene het lastig vinden tot een goed idee te komen. Dat wordt nog spannend.

Ruben en Kürt zijn al in het Chocolademuseum in Antwerpen. Ze treffen voorbereidingen voor het programma door steentjes in de kleuren van de Belgische vlag uit te sorteren.

Ondertussen krijgen de kandidaten in de trein een bouwopdracht met gekleurde koffers die ze uit het bagagerek pakken: Bouw het souvenir uit je koffer na, maar met een twist. Je mag ook steentjes uit je koffer ruilen. De bouwtijd loopt tot aan een tussenstop op station Roosendaal. Op dat moment zijn de teams in Leiden, waardoor de bouwtijd op 77 minuten komt te staan (volgens de NS website). Niet veel bouwtijd.

Tonko en Marlene komen laat op hun idee en gaan steentjes ruilen om inspiratie op te doen. In hun koffer zitten veel Plates en ze moeten wel ruilen om iets anders te kunnen bouwen. Ze krijgen hun bonbondoosje amper af en noemen het ‘minimalistisch’ en ‘kunstzinnig’. Ook Twan en Thom krijgen hun Manneken Pis niet af en grappen dat dit hét moment is voor vertraging. Toch krijgt hun ventje een piemeltje van een macaroni-steentje. Ook het tulpenmannetje van Delphine en Tjardo springt er voor mij uit.

Het lijkt erop dat de souvenirs in elke koffer aanwijzingen zijn over de locaties van de afleveringen. Helaas worden de bouwwerkjes op Antwerpen Centraal, de eindbestemming van de trein, op een hotelkarretje gezet en zien we ze de verdere aflevering niet meer terug. Ik ben benieuwd wanneer ze weer in het spel komen.

“Beste Bouwers,” zo heten de presentatoren de bouwers welkom. Ook Brickmaster Ashwin Visser stapt uit op Antwerpen. We schreven al eerder een interessant artikel over hem. Twan en Thom lijken hem ook al te kennen uit Denemarken, waar zij hun stage liepen.

De bouwers, presentatoren en de Brickmaster gaan naar het grootste Belgische Chocolademuseum ter wereld in Antwerpen. In 1845 werd hier de eerste chocoladefabriek opgericht, in één van de grootste invoerhavens voor cacao. Chocolade en LEGO is een beetje een vreemde combinatie, dat past nu niet direct. Of toch wel?

De bouwopdracht luidt: Bouw een mal van LEGO-steentjes waar je een chocoladefiguur mee kunt maken. Je krijgt vier uur de tijd hiervoor. De winnende chocoladecreatie krijgt een plekje in het museum. Ashwin legt uit dat hij uitkijkt naar organische vormen in het eindproduct, want die zijn lastig van LEGO te maken. Chocolade is tevens heel breekbaar, wat een extra uitdaging vormt.

Dit is overigens voor alle ontwerpen van LEGO MASTERS Out of the Box zo: ze blijven op locatie tentoongesteld. Voor de opdracht met de chocolademal hebben de bouwers ruimtelijk inzicht en negatief denken nodig, voor een positief resultaat. De eerste aflevering gaat er gelukkig nog niemand naar huis, maar als je bij de laatste twee eindigt, kom je wel in de gevarenzone terecht.

Gevaar dreigt ook voor de thuisbouwers, want de presentatoren geven een waarschuwing uit dat je de opdracht niet thuis moet proberen na te doen, aangezien je steentjes in je mond kunt krijgen bij het opeten van de chocolade.

Alle teams gaan aan de slag aan tafels met daarop bakken met blokjes in de kleuren van de Belgische vlag: zwart, geel rood. Dat ze in één kleur moeten bouwen, maakt het lastig. De functie van elk steentje is lastig te onderscheiden door dezelfde kleur en met het zwart heb je al helemaal geen contrast om mee te werken.

De kandidaten beginnen met een idee en tekenen het uit op papier. Opnieuw lukt het Tonko en Marlene maar niet om tot een idee te komen. Ze vinden het negatief denken moeilijk en denken te ambitieus. Uiteindelijk kiezen ze voor een ringdoosje met een ring, want de rechte vormen zijn eenvoudig en de ring met de diamant wordt dan de eyecatcher.

Thom en Twan willen een insect maken, omdat ze menen dat de 2D-vorm van een vlinder makkelijk is, maar hun concept wordt uiteindelijk toch erg ingewikkeld. De techniek van het brickbending is wel super interessant om te zien. Je kunt wel zien dat er kennis in dit team zit en dat ze de grenzen opzoeken van wat kan.

Marijn en Jelle laten hun eeuwig stromende chocoladekraan helaas op de grond vallen en moeten overnieuw beginnen. Er liggen allemaal rode steentjes op de vloer, een dramatisch gezicht. Toch herstellen ze hun bouwwerk in recordtijd. Doordat de kraan op de straal balanceert, werken ze tegen de zwaartekracht en zijn ze wel bang voor breuklijnen in de chocolade straks. Maar er is geen tijd meer voor twijfel, het is alles of niets.

Wouter en William plaatsen steentjes onder hun wippende tafel om die vast te zetten. Dit team kibbelt veel. Wouter moet alles maar maken wat William bedenkt, hoe moeilijk of onmogelijk ook. Zelf omschrijven ze het als spanning en elkaar pushen. Als dat maar goed gaat. Toch wordt hun ingewikkelde wafel-creatie met schenkkannetje technisch gewaardeerd.

De LEGO-bouwers mogen zelf hun mallen vullen met gesmolten chocolade uit een spuitzak. De meeste teams hebben een mal gemaakt met twee kanten, die op elkaar passen. Ruben maakt een grap over de vorm van de mal van Debbie en Wendy. Is dit gepast voor een familieprogramma?

Na 1,5 uur wachten is de chocolade uitgehard en moeten de LEGO-mallen steentje voor steentje worden afgebroken. Bij de beoordeling van de chocoladecreaties krijgt Brickmaster Ashwin hulp van Chocolademeester Jurgen Baert. De chocolatier legt uit dat chocolade bij het uitharden krimpt en dat er zo scheuren kunnen ontstaan, afhankelijk van de mal. Zo is de teddybeer van Vincent en Geriada onthoofd in de koeling en is de vlinder van Thom en Twan vleugellam geworden op hun gebroken bloem.

Jurgen herstelt een en ander aan de chocoladecreaties, maar de mooiste zijn toch de pronkstukken zonder scheuren, zoals de gitaar van Debbie en Wendy en de wafel van Wouter en William. Persoonlijk vind ik ook de chocoladekraan van Jelle en Marijn bijzonder, maar die kwam in twee delen uit de mal. De vis van Tjardo en Delphine is super blokkerig, waardoor je goed ziet dat hij met LEGO is gemaakt, ook erg leuk! Hoewel Tonko en Marlene de hele opdracht stress hadden, was hun diamanten ring een mooie verwijzing naar Antwerpen, dat naast chocoladestad ook diamantstad is.

De teams in de gevarenzone – wat dat voor de volgende opdracht ook mag betekenen – zijn uiteindelijk Thomas en Jane en Twan en Thom. De beide teams hadden mallen gemaakt die eigenlijk een onmogelijk chocoladekunstwerk opleverden, waardoor er veel kapot ging. Zoals Jane treffend stelt over hun kop en schoteltje: “Schoon van ver, maar verre van schoon”.

Debbie en Wendy worden de winnaars van deze aflevering. Hun gitaar is heel mooi gelukt met de rondingen. Doordat de mal in twee dunne delen is opgebouwd, kon de warmte goed weg en glanst de chocolade mooi. Er is niets afgebroken en het doet Brickmaster Ashwin denken aan het LEGO-gitaarelement. De chocoladegitaar krijgt een permanent plekje in de vitrine van het chocolademuseum.

Ruben maakt een grap dat ze weer naar de trein moeten, want in België vertrekken die zonder vertraging. Maar of ze de volgende aflevering weer met de trein gaan? Wij hebben een ander vervoersmiddel gespot.

Wat rest na deze aflevering is een overwegend positief gevoel. De ‘Brickroom’ in het chocolademuseum voelt minder LEGO-tastisch aan dan de Hilversum-set uit de vorige seizoenen, maar verschillende locaties zijn wel weer fris en dynamisch. We zijn benieuwd hoe dat in de volgende afleveringen gaat zijn. Ook hebben we nog geen echte grote bouwwerken van LEGO gezien; dat is wel jammer. Je hoopt toch op iets in Minifigure-schaal met verhaaltjes en verschillende kleuren. Wellicht gaan we dit zien in de volgende uitzending.

De sneakpeek aan het einde verraadt al iets over de bestemming: de Efteling, te zien aan het bordje van het sprookje van de Rode Schoentjes. Er wordt in weer en wind tegen elkaar gebouwd en de verliezer moet de wedstrijd verlaten. Welk team voorspel jij dat naar huis gaat?

De tweede aflevering van LEGO Masters kreeg zoals reeds voorspeld een sprookjesachtige sfeer in het bekendste pretpark van Nederland: de Efteling. Ruben en Kürt parkeerden verschillende Volkswagen-busjes voor het Eftelingtheater, één busje per team in hun teamkleur.

De bouwers komen in kleurrijke regenjassen aan in het park, want het weer is slecht te noemen. Sommige Belgen zijn nog nooit in de Efteling geweest. William echter wel, en hij vertelt over zijn autisme en dat hij in de Efteling juist tot rust komt. Het Sprookjesbos is de plek waar het in deze aflevering van LEGO-Masters om draait en de muziekpaddenstoelen gaan een bijzondere rol spelen.

De presentatoren leggen uit dat elk bouwteam zijn eigen persoonlijke Bricks-buzz krijgt, voor de tijd dat je in het programma zit. In de busjes zitten bakjes vol LEGO-steentjes en een verlicht muurtje met Minifiguren – de Minifigwall. De hoeveelheid steentjes lijkt wel een stuk minder als voorheen in de Brickpit; dat waren er namelijk 4 miljoen.

Twan en Thom en Jane en Thomas verloren vorige keer de chocolade-opdracht. De gevarenzone betekent dat de teams tegen elkaar gaan bouwen en de winnaars blijven in de competitie. De verliezers moeten direct naar huis! Best wel een heftige consequentie, met als gevolg dat alle bouwers in shock zijn. Er staat echt iets op het spel.

De teams zetten zelf hun bouwtafels op die in de busjes liggen. De teams die in de gevarenzone zitten, treffen een schoenendoos in hun busjes aan en moeten hun zware tafels door de Efteling sjouwen, naar het sprookje van de Rode Schoentjes. De andere teams bouwen ondertussen hun tafels op onder partytenten bij het Eftelingtheater.

De Rode Schoentjes is een van de oudste sprookjes in de Efteling. Brickmaster Ashwin vertelt op deze locatie over de build off challenge. Hoofdontwerper van de Efteling, Sander de Bruijn, mag mee jureren.

De bouwopdracht voor de build off is het nabouwen van één van de rode schoentjes op ware grootte. Anton Pieck, die de bouwwerken in het Sprookjesbos bedacht heeft, stond bekend om al zijn scheve lijnen. De schoentjes hebben ook ronde vormen en zijn daardoor lastig in LEGO-blokjes te realiseren. De bouwtijd is een uur en het ene team maakt het rechter schoentje en het andere team het linker. In de schoenendozen zitten rode steentjes verstopt, waarmee de teams aan de slag gaan.

Tijdens het bouwen lopen de bouwers tegen een paar uitdagingen aan. Thom en Twans schoen is te groot en ze breken hem weer af om hem kleiner te maken. Jane en Thomas hebben een leuke NPU (Nice Parts Usage) gevonden: Minifigure beentjes als kromme schoenzool.

Uiteindelijk gaat het erom wat zwaarder weegt: NPU of realisme. De schoen van Twan en Thom is realistischer en wint daardoor. Thomas en Jane moeten naar huis en de teleurstelling is groot. Hun roze busje zal niet rijden.

Na de build off gaan de overgebleven teams verder met de grote opdracht van deze aflevering: schep een eigen wereld in de Efteling-paddenstoel. Elk team krijgt een halve Efteling-paddenstoel en ze moeten out of the box denken. Er zal niemand naar huis gaan, maar het winnende bouwwerk verdient wel een permanente plek in de Efteling. De bouwers krijgen 7 uur de tijd om de opdracht te voltooien, maar moeten eerst nog wel de paddenstoelen gaan zoeken in het Sprookjesbos.

Het wordt een uitzending met veel geren, want er worden sprintjes getrokken om als eerste een paddenstoel te bemachtigen. Delphine en Tjardo hebben de laatste paddenstoel bij Draakje Lichtgeraakt te pakken en nemen het halve sprookjesbos mee naar hun bouwtafel. De doorgezaagde paddenstoelen zijn binnenin voorzien van Studs om op te bouwen.

Aan het begin van de opdracht waait de tent van Jelle en Marijn bijna weg. De tijd wordt stopgezet en de regie besluit binnen in de theaterzaal verder te bouwen. De opdracht blijkt buiten onuitvoerbaar met de storm. De teams moeten nu wel van het theater steeds naar buiten naar de busjes rennen: LEGO Masters Out of Breath.

Er ontstaan verschillende ideeën om de paddenstoelen mee te vullen, maar er zijn ook bouwteams met overeenkomende bouwconcepten. Zo hebben Wendy en Debbie muizen als thema, net als Tjardo en Delphine. Uiteindelijk passen die laatsten hun concept aan naar ratten, om onderscheidend te zijn.

Tonko en Marlene worstelen opnieuw met het doorontwikkelen van hun idee. Ze willen vooral verklaren waarom de paddenstoel doormidden is. Hun plan groeit uit tot iets ambitieus, waarbij Tonko de halve paddenstoel dichtbouwt en zelfs een stuk eraan vast maakt. Ze komen in tijdnood.

William en Wouter hebben een ingewikkeld idee bedacht, dat verandert van een gilde tot een schoonmaakploeg en bosdieren waar Minifigures op rijden, waardoor Ashwin aangeeft dat hun concept eigenlijk in één zin samen te vatten moet zijn. Net als enkele andere teams blijkt hun verhaal uiteindelijk niet duidelijk genoeg voor de winst. Een veel gehoord kritiekpuntje is: niet de woorden moeten het verhaal vertellen, maar de steentjes.

De paddenstoelen worden weer naar het Sprookjesbos verplaatst om daar tentoongesteld te worden aan het publiek. Brickmaster Ashwin en Eftelingontwerper Sander beoordelen de bouwwerken. Opvallende mooie elementen zijn de bewegende achtbaan van Jelle en Marijn, de eekhoorn van Thom en Twan met zijn expressieve uitdrukking, de NPU in de schoonmaakploeg van William en Wouter en de vele verhaaltjes van Geriada en Vincent.

De uiteindelijke winnaars zijn echter Tjardo en Delphine, het toneelteam dat door het programma is gekoppeld. Hun keuken vol ratten gaf een duidelijk verhaal, waarbij er getoverd werd en er een sprookje tevoorschijn kwam, iets dat goed past binnen de wereld van de Efteling. Vond jij hun paddenstoel ook de mooiste? Of had je een andere favoriet?

De aankomende aflevering gaat weer een spannende worden, met een bloederig ongeluk – te zien in de teaser – en veel transparante steentjes.

Aflevering 2 van LEGO Masters Out of the Box was een hele leuke. Ik raakte in elk geval wel geïnspireerd door de bouwopdracht van de paddenstoel. Het weerdebacle was me iets te kort, ik had wel meer steentjes willen zien vliegen. Daaruit blijkt dat de productie hier bepaalde situaties niet goed heeft ingeschat (net als vorige aflevering met het uitbikken van de chocolademallen, dat veel te lang duurde). Ik heb wel leuke bouwtechnieken gezien en ik vind het goed dat de jury kritisch is. Ashwin gaf een goede tip dat de bouwers meer mogen durven en het verhaal duidelijker moeten vertellen. Er zijn veel teams die echt goed kunnen bouwen, wat hoopvol stemt voor de kwaliteit van de bouwwerken in de komende afleveringen. Maar er bungelt ook wel een team onderaan…

Mijns inziens zullen Tonko en Marlene hun aanpak moeten gaan veranderen, anders vrees ik dat ze in de aankomende afleveringen in de gevarenzone gaan belanden. Hun ingenieuze ideeën zijn simpelweg niet te verwezenlijken in de korte bouwtijd van de opdrachten, waardoor het eindresultaat tekortschiet. Jammer, want ik denk dat de bouwkunst er echt wel is.

Wie denk jij dat het moeilijk gaan krijgen? En wie zouden wel eens naar de top kunnen gaan? Praat mee in de reacties over deze aflevering en de aankomende afleveringen van LEGO Masters Out of the Box.

We zien de duo’s via brick cams in de brick buzzjes. Ze rijden door het Belgische Lier, een stad van oude gebouwen en glas-in-lood. Ook schapen zijn symbolisch voor Lier. De legende gaat dat de Hertog van Brabant de Lierenaars wilde bedanken voor hun gevecht tegen de Mechelaars. Er kon gekozen worden uit twee dankbetuigingen: een vergunning voor een veemarkt, of het stichten van een universiteit. De Lierenaren kozen voor de eerste optie, waarop de Hertog zei: “Och, die schapenkoppen”, omwille van deze beslissing.

De bouwers worden bij de Normaalschool van Lier ontvangen door Brickmaster Ashwin en Hannelore Vermassen, directrice van de school en gastjurylid. De school is in 1817 opgericht door Willem I, Koning van de Verenigde Nederlanden. Het was het eerste opleidingsinstituut voor juffen en meesters in de Lage Landen. In de Eerste Wereldoorlog werd het gebouw in puin geschoten, maar nadien werd de school weer opgebouwd.

De LEGO-bouwopdracht van deze week luidt: bouw een monumentaal en mooi aandenken aan het honderdjarig jubileum van de school. De teams moeten een glas-in-lood-raam van LEGO bouwen binnen een frame. De tijdsduur is: 8,5 uur.

Elk team krijgt een schriftje van een bepaald vak als inspiratie: rekenen, geschiedenis, lezen, aardrijkskunde, tekenen, gymnastiek en muziek. Elk team bouwt een deel van het raam, en alle delen worden op het einde samengevoegd tot één raamwerk. Blijft het hele raamwerk aanwezig in de school? Op die vraag krijgen we helaas geen duidelijk antwoord.

Wat deze opdracht anders maakt dan anders, is dat het bouwwerk tweedimensionaal wordt, terwijl de LEGO-bouwers normaliter in 3D bouwen. Het ligt erg aan de potloodschets, hoe het eindresultaat eruit komt te zien. De teams tekenen op blokjespapier en leggen de steentjes zo uit op het ontwerp; een soort schilderen op nummer. Achteraf kun je niet meer heel veel aanpassen. Nog een moeilijkheid: transparante LEGO-steentjes zijn niet te krijgen in alle kleuren.

William en Wouter discussiëren erg veel. Kürt hamert op een goede samenwerking en het lijkt nu beter te gaan. Verschillende bouwteams verwerken schapen in hun ontwerp, omdat ze die zagen tijdens de rit door Lier. Tonko en Marlene spenderen veel tijd aan het ontwerpen en uittekenen, wel 2 uur (!). Ze bouwen een komeet die door een klok schiet, van de Griekse Oudheid naar de Middeleeuwen. Wederom een ingewikkeld concept.

Drama voor het vriendenteam: Marijn gaat te vroeg rechtop staan en komt met zijn hoofd tegen de haak van het Brickbuzzje. Hij heeft een gat in het hoofd. Bloed druppelt op de vloer. Ze lachen er wel om, dus zo ernstig is het niet, maar Marijn wordt wel naar het ziekenhuis gebracht om de wond te laten hechten. Jelle moet even alleen verder, maar doet dit in zo’n tempo dat ze weinig tijd verliezen. Marijn komt met veel creativiteit terug: ze gaan een slimme uil toevoegen aan hun leesraam.

Twan en Thom beelden balsporten uit, van waterpolo tot basketbal tot voetbal. Ze twijfelen over de gezichtjes van hun platte mannequins. Het ziet er te ‘goofy’ uit en ze besluiten de gezichtsuitdrukkingen weg te laten. Het resultaat is een dynamische beeltenis van sportfiguren.

De schapen in het klaslokaal van de tweeling Debbie en Wendy lijken niet echt op schapen. Ze worden tijdens het bouwen al kangoeroes genoemd. De kleuren zijn ook een beetje vreemd voor schapen.

Geriada en Vincent moeten met Kürt mee, die een LEGO-cadeau in de handen heeft. Boris – achternaam kennelijk niet nodig – is de bekendste LEGO-fotograaf van België. Hij maakt foto’s van scènes met Minifigures. Geriada en Vincent trekken een zakje uit Kürt’s LEGO-cadeau en treffen daarin een Minifigure met een accessoire.

De foto-opdracht die ze moeten uitvoeren gaat als volgt: maak in maximaal 30 minuten een foto van een scène met een LEGO Minifigure. Deze foto kan bepalend zijn, wanneer de stand tussen twee teams na de glas-in-lood opdracht gelijk is.

De 30 minuten gaat af van de 8,5 uur bouwtijd, dus een snelle foto geeft tevens meer bouwtijd. Vincent en Geriada lijken hun tijd te nemen en twijfelen veel over de juiste locatie. Wanneer die is gevonden, zorgt Boris voor de juiste instellingen en maakt de foto, waardoor deze opdracht een beetje afgeraffeld aanvoelt. Ik had hier graag meer van gezien, met uitleg over scherptediepte, lichteffecten of compositie. LEGO-fotografie is echt een vak apart. Toch is de foto van Geriada en Vincent mijn persoonlijke favoriet. De bouwers laten na de foto-opdracht niets los, waardoor het voor iedereen een verrassing blijft wat ze gaan doen.

Ook bij de foto-opdracht twijfelen Tonko en Marlene en bedenken ze weer een heel ingewikkeld verhaal. Het begint een beetje irritant te worden, zelfs Boris lijkt zich te ergeren. William en Wouter racen door de foto-opdracht heen om zo min mogelijk tijd te verliezen. De teams die op het laatste de opdracht moeten doen, zijn wel ietwat in het nadeel wanneer ze met hun glas-in-loodraam al in tijdnood zijn. Er ligt meer druk op de bouwopdracht dan op het maken van een goede foto.

Sommige bouwers hebben echt last van het eentonige en lange bouwwerk. Het is monnikenwerk. Afdrukken van steentjes verschijnen op vingertoppen. Ruben komt nameten of de steentjes binnen het frame passen, en corrigeert Marijn en Jelle. Maar een frame verkleinen en een rij weghalen is makkelijker dan een frame op het laatste moment volbouwen. Een aantal bouwduo’s gaan dan ook in de speelbuild-modus. Bij William en Wouter en Twan en Thom slaat de bouwstress toe.

De klok wordt gepauzeerd en de duo’s bekijken eerst de foto’s van de fotochallenge. Er zitten verschillende prachtige foto’s bij. De gewonnen foto mag met het team mee naar huis. Brickmaster Ashwin weet niet wie welke foto heeft gemaakt. Wij weten het wel: Boris. De clown (pierrot) van Tonko en Marlene wint. Persoonlijk vind ik de foto teveel nabewerkt. Zonder het uitgebeten effect was hij mooier geweest.

Dan wordt het glas-in-lood-raam onthuld, met alle raampjes van de bouwteams boven elkaar. Ze zijn in het midden van een groot raamwerk vol transparante stenen gezet. Het daglicht valt er mooi doorheen.

Wanneer ik mijn favorieten zou moeten kiezen, dan vind ik de ramen van Wouter en William (aardrijkskunde), Jelle en Marijn (lezen) en Geriada en Vincent (rekenen) het beste gelukt. Die laatste hebben leuke dingen erin verwerkt, zoals 10² (100 jaar) en de met zwarte bricks verbonden cijfers onderin. Bij echt glas-in-lood moeten ook alle vlakken met lood verbonden zijn. Brickmaster Ashwin was het in dat geval met mij eens, en Geriada en Vincent winnen de opdracht.

De twee minst succesvolle teams van de aflevering zijn Tonko en Marlene en William en Wouter. Door de winnende Minifigure-foto van Tonko en Marlene verliezen William en Wouter de bouwopdracht en moeten ze het LEGO Masters Out of the Box-avontuur verlaten. Heel jammer!

Wat vinden jullie van de winnaars en de verliezers? Terecht of onterecht? Laat het weten in een reactie.

Ik vond deze glas-in-lood-aflevering zeer leuk om naar te kijken en zie uit naar uitzending 4, waarin een zeepkistenrace een spectaculair schouwspel vol vallende steentjes oplevert. Volgende week weer een nieuwe recap!

De LEGO-bouwers doen deze week mee aan een zeepkistenrace in Wijk aan Zee. Die wordt elk jaar georganiseerd, maar dit jaar gaan de bouwteams van LEGO Masters ook participeren. De bouwplek is ingericht op een grasveld onder een (ditmaal stevige) tent. Elk team krijgt een skelter met daar rondom platen vol Studs, om hun bouwsels aan te bevestigen.

Brickmaster Ashwin legt de opdracht uit: Bouw een stevige zeepkist van LEGO. De snelste, mooiste en meest ongeschonden zeepkist wint. Een originele teamnaam moet ook terugkomen in het ontwerp van de zeepkist.

Er gaat niemand naar huis in deze aflevering. De winnaar wint een toffe prijs en de bouwtijd is 9 uur. Omdat er veel oppervlak gevuld moet worden, moet de tijdsplanning van de bouwteams dus goed in orde zijn.

Tonko en Marlene willen Herbie ontwerpen met sprekende ogen; ze hebben voor de verandering binnen 10 minuten een idee. Dat móet wel van voordeel zijn bij deze opdracht. Ruben geeft hen een bordje met daarop in LEGO-steentjes ‘Stick to the Plan’ om hen aan te moedigen. Tonko maakt armen die uitsteken van de wagen, wat best veel tijd inneemt.

Geriada en Vincent willen een haai maken, want dat past bij de zee. De voorkant moet een bek met tanden krijgen en een zonnebril. Het gevaarlijkste roofdier van de zee moet er echt cool uit komen te zien. Hun teamnaam wordt Shark Attack. Dit team werkt methodisch en heeft al snel een zeepkist die daadwerkelijk op een donkerblauwe haai lijkt.

Twan en Thom willen een komische rijdende reuzenbanaan maken van hun zeepkist. Ashwin waarschuwt hen te letten op timemanagement. Hun teamnaam wordt de Bananenboys. De banaan wordt uiteindelijk enorm zwaar door de massieve opeenstapeling van de gele blokjes; een echte uitdaging tijdens de race.

Debbie en Wendy maken een racepaard, omdat ze allebei paardrijden. Het paard rijdt van de zee over het strand de duinen in. Ruben bedenkt hun teamnaam: Deux Chevaux, echt goed bedacht! Hij heeft ook een paard meegenomen voor de tweeling, zodat ze goed kunnen kijken hoe de anatomie van het paard in elkaar zit. Hun LEGO-paard begint echter niet echt op een paard te lijken, maar meer op een blauwe krokodil.

Marijn en Jelle gaan een badkuip maken waar je als rijder in kunt zitten. Hun teamnaam wordt crashtest-duckies, omdat ze telkens brokken maakten in de vorige afleveringen. Ze hebben wat moeite met stevige constructies maken en krijgen van Delphine de tip om eerst plat op de tafel te bouwen. Het is leuk om te zien dat de teams elkaar ook helpen.

Tjardo en Delphine maken een ijswagen met blauw en roze ijsbolletjes. Ze hebben een groot project bedacht en vrezen niet uit te komen met de tijd. Hun ijsbollen laten steeds los. Dat wordt een mooi gezicht tijdens de race als het ijsje langzaam gaat smelten op het asfalt. Ruben deelt echte ijsjes uit in verschillende smaken om het leed een beetje te verlichten.

Verschillende teams testen in het veld hun skelters door over drempeltjes te rijden, de een met meer succes dan de ander. Tonko vindt de testbaan nogal ‘agressief’. Zijn armen breken steeds opnieuw af van de wagen, maar hij geeft niet op. Ook komt er publiek kijken bij de bouwwedstrijd. Je ziet gedurende de bouwtijd steeds meer verschil in bouwsnelheid tussen de teams. De speelbuilders zijn in het voordeel bij deze opdracht.

Ashwin heeft een tip voor de bouwteams in de vorm van een ezelsbruggetje: KISS = Keep It Simple and Stupid. Dat leidt volgens ‘Brickie’ tot het beste resultaat. Ik vind het jammer dat er steeds wordt ingezet op eenvoud en minder op uitwerking. De tijdsduur van de opdrachten is echt te kort en zorgt vaak voor afgeraffeld resultaat. Gelukkig komt het met de meeste zeepkisten in deze aflevering wel goed.

Ashwin beoordeelt de creaties allereerst op de creativiteit en esthetiek, alvorens ze tijdens de race aan gort worden gereden. Ashwin vindt de cartooneske ’No Fear’ Herbie erg mooi gelukt, maar er mist afwerking door gebrek aan timemanagement. Het paard van Debbie en Wendy is mooi gesculpt, maar het geheel met de verschillende terreintypes blijft onduidelijk. De badkuip van de Crashtest Duckies is een van mijn favoriete bouwwerken, en Ashwin is het met mij eens. De details zijn goed uitgewerkt.

Het Crème de la Crème ijsje van Delphine en Tjardo heeft een mooi hoorntjespatroon en gesmolten anti-aerodynamisch smeltijs. De Shark Attack van Geriada en Vincent is heel goed vormgegeven; het resultaat van perfect timemanagement. Dit is ook een van mijn favorieten. The Bananaboys missen de achterkant van de banaan door de tijdsdruk en het vermoeden bestaat dat hun banaan de zeepkistenrace niet gaat overleven.

Na de esthetiekbeoordeling is de stand als volgt en hebben Geriada en Vincent pole position bemachtigd:

1. Shark Attack
2. Crème de la Crème
3. Crash Test Duckies
4. No Fear
5. The Bananaboys
6. Deux Chevaux

De zeepkistenrace verloopt niet zonder slag of steentje. Tonko duwt nog voor de start van de race de zeepkist waarin moeder Marlene zit kapot tegen zijn voorganger. Ze krijgen een momentje voor hun start om snel het voertuig te repareren.

Shark Attack blijft op de rugvin na ongeschonden. De kinderen langs de kant rapen zoveel mogelijk verloren steentjes op. Bij de volgende race valt er echter weinig plastic te verzamelen, want het paard van de tweeling houdt zijn hoofd erbij en álle steentjes blijven zitten! Dat is heel anders als de joyrider Tjardo zijn wagentje in gereedheid brengt en de ijsbollen direct loslaten. Tijdens zijn rit blijft de rest wel zitten.

Marijn gaat in de badkuip omlaag en verliest wat porselein en het badeendje wordt onthoofd. De kinderen staan klaar, wanneer de banaan van Twan en Tom van de schans start en de gehele voorkant van het gele gevaarte direct loslaat. Er is nog maar weinig over van de organische vorm. Tonko en Marlene hebben intussen hun Herbie gerepareerd en coureur Marlene is niet bang om wat bricks te verliezen. De armen blijven gelukkig wel plakken, maar de handen vallen eraf.

De snelste tijd werd uiteindelijk gehaald door Vincent en Geriada met hun Shark Attack en zij winnen in zijn totaal deze aflevering, met als beloning speciaal gemaakte coureursjassen. Rest wel de vraag: waar blijft hun winnende skelter nu staan? In Wijk aan Zee? En wat was nu het nut van deze aflevering? Krijgen Vincent en Geriada nog een voordeel?

Alles meegenomen was het een zeer vermakelijke bouwopdracht waar ik met plezier naar heb zitten kijken. De zeepkistenrace was een waar spektakel en de skelters gingen harder de helling af dan ik had gedacht! Wat vond jij van deze steentjesrace? Laat het weten in een reactie en praat mee over het programma.

LEGO Masters Out of the Box aflevering 5 begint met Ruben en Kürt die aan een tafeltje met kinderen zitten, in de bibliotheek van het Belgische Mechelen. De uitzending zal een twist bevatten en er zal veel trapgelopen worden. En komen er ook nog kinderen in het spel?

Bij aankomst dragen Geriada en Vincent hun racejasjes van de vorige aflevering. De locatie van deze bouwopdracht wordt door Kürt voorgesteld: het 17^e eeuwse voormalig predikheren-klooster. Het klooster dient nu als ontmoetingsplek en bibliotheek voor de Mechelenaren.

Op de zolder huist de kinderboekenafdeling van de bibliotheek. De bouwopdracht gaat ook over verhalen. Er worden verpakte kinderboeken uitgedeeld door Brickmaster Ashwin aan de teams.

• Twan en Thom krijgen Dolfje Weerwolfje van Paul van Loon
• Geriada en Vincent krijgen Pluk van de Petteflet van Annie M.G. Schmidt
• Tonko en Marlene krijgen Stinkhond op de Boerderij van Colas Gutman
• Wendy en Debbie krijgen De Waanzinnige Boomhut van Andy Griffiths
• Delphine en Tjardo krijgen Vos en Haas van Sylvia Vanden Heede
• Merijn en Jelle krijgen Pippi Langkous van Astrid Lindgren

De bouwopdracht van deze week luidt: Kies een scène uit het kinderboek en bouw er een eigen interpretatie van. Het winnende bouwwerk blijft in de bibliotheek staan en de verliezers moeten naar huis. Bouwtijd: 8 uur.

Brickmaster Ashwin gaat letten op herkenbaarheid, hoe de scène uit het boek verwerkt is en hoe er ook een persoonlijke twist in verwerkt wordt. Maar de teams weten nog niets van die ándere twist die hen later in de aflevering wordt opgelegd…

Omdat de Brickbuzzjes buiten staan moeten de bouwteams veel traplopen om de steentjes naar boven te halen. Het zijn drie verdiepingen, dus die benen gaan ze wel voelen. De duo’s moeten allereerst hun bouwtafel opbouwen, dus die spullen moeten ook al eerst naar boven worden gesjouwd. Dit is een beetje jammer, want dit gaat van de bouwtijd af en die is al zo schaars…

De meeste teams hebben al snel een idee uit het boek en gaan aan de slag. Er wordt een taakverdeling gemaakt wie trap gaat lopen en wie gaat bouwen. Geriada en Vincent hebben de afgelopen twee afleveringen gewonnen en voelen de druk. Marlene is kinderboekenschrijfster dus deze opdracht gaat haar na aan het hart. Haar boeken zijn ook in de kinderbibliotheek te vinden.

Ondertussen brengt Ruben stiekem steentjes – 30 bakken – naar binnen, naar een andere ruimte van het gebouw, om de twist te faciliteren. Later worden er ook kinderen binnen gesmokkeld. De kinderduo’s gaan elk een voorwerp uit een van de boeken bouwen. Ze krijgen hier twee uur de tijd voor. Erg leuk dat juniorteams worden betrokken bij deze bouwopdracht!

De bouwteams zitten goed in hun vel en werken deze aflevering goed samen. Ik zie weinig wrijving en veel blije gezichten. De bouwwerken worden veelal opgebouwd rondom maxifiguren, die de personages voorstellen. Soms worden er knuffels als voorbeeld gebruikt. Dat zou moeten leiden tot een mooi eindresultaat. De omgeving werkt heel inspirerend voor de deelnemers.

Wanneer de tijd bijna bij de twee uur is, wordt de klok plots stopgezet en komen de mini LEGO Masters de bibliotheek binnen gelopen met hun bouwwerkjes. Het is tijd voor de twist van deze bouwopdracht.

De twist luidt: Integreer het bouwwerk van de kinderen op een logische manier in jullie eigen bouwwerk.

Nu zien we toch wel dat sommige duo’s in paniek raken. Delphine begint te trillen van de stress en ook Vincent en Geriada hebben het moeilijk, omdat ze nu een tweede Pluk in zijn brandweerwagen moeten toevoegen aan hun bouwwerk. Ze besluiten meerdere Pluks op verschillende groottes te maken om zijn reis naar de flat te tonen. De teams bedenken waar ze het twistbouwwerk kunnen plaatsen. Dat lukt bij de een beter dan bij de ander. Tjardo en Delphine en Tonko en Marlene kunnen de extra opvulling wel gebruiken, want zij hadden nog kale plekken in hun bouwwerk.

In het laatste uur wordt er gerend, maar gelukkig gebeuren er geen ongelukken op de trap. Thom racet omlaag. Debbie en Wendy komen in tijdnood met hun grote boomhut met 13 verdiepingen. Bij verschillende duo’s vallen er delen van het bouwwerk om. Op het einde komt zoals altijd alles goed en staan er 6 prachtige kinderboekenbouwsels klaar voor de beoordeling.

De kwaliteit van de bouwwerken is hoog in deze aflevering van LEGO Masters Out of the Box. Thomas van Grinsven helpt Ashwin met de beoordeling. Hij is Gewoon Thomas op Youtube. Op zijn kanaal beleeft hij avonturen in zijn eigen kinderboekenreeks, samen met zijn vriend Rutger en zijn hond Paco. Thomas geeft aan dat hij gaat kijken of de bouwwerken hem prikkelen zoals een goed kinderboek.

Mijn persoonlijke favorieten zijn de vuilnisemmer met Stinkhond van Tonko en Marlene en het bouwwerk van Vos en Haas van Delphine en Tjardo. De personages van deze bouwwerken zijn heel mooi gemaakt en springen er echt uit. Uiteindelijk krijgen Tonko en Marlene hun revanche doordat ze bij hun oorspronkelijke plan zijn gebleven. Alle details met de vliegen en het water uit de douchekop maken van hun de winnaars. Het leek alsof hun kinderboek in de LEGO tot leven kwam.

Helaas moeten Debbie en Wendy LEGO Masters verlaten. Hun bouwwerk voelde rommelig en het verhaal was niet helemaal duidelijk tussen de takken van hun boomhuttenboom door. Ook Thom en Twan zaten in de gevarenzone, maar hun bouwtechnieken zijn beter ontwikkeld dan die van de tweelingzusjes. Ik ben het wel met de Brickmaster Ashwin eens over deze beslissing. We gaan verder naar volgende week met 5 bouwteams en dan verplaatst de wedstrijd opnieuw naar België, naar Kasteel Gaasbeek, voor een opdracht met poppenkastpoppen.

Aflevering 5 van LEGO Masters Out of the Box was een hele leuke, met bouwwerken van dermate kwaliteit dat ik uitkijk naar de volgende uitzending. Wanneer je denkt aan poppenkastpoppen, dan komen er weer maxifiguren om de hoek kijken, iets waar Tonko en Marlene in hebben bewezen uit te blinken. Maar er waren meer teams goed in dit bouwthema, dus de competitie zal spannender worden. Tot volgende week!

De Brickbuzzjes rijden door zuidwest-Vlaanderen, door een landschap vol kastelen. Marijn wil het liefst een Middeleeuws kasteel bouwen voor de volgende opdracht. Wanneer de bouwteams aankomen bij het Kasteel van Gaasbeek lijkt dat er wel op, maar de bouwopdracht blijkt toch anders.

De busjes worden geparkeerd in de buurt van een tentenkampje op de binnenplaats van het kasteel en Brickmaster Ashwin deelt met de kandidaten de onverwachte bouwopdracht:

Bouw poppenkastpoppen van LEGO. Gebruik de Minifigure die je uit de schatkist van Ashwin trekt als inspiratie voor je pop. De mond van de pop moet tenminste kunnen bewegen. Bedenk met alle teams samen een scenario, dat je met je poppen naspeelt voor de bezoekers van het kasteel. Bouwtijd: 8 uur. Voorstellingsduur: 15 minuten.

Wederom gaat er niemand naar huis deze week. Het winnende team krijgt bij de volgende aflevering wél een voordeel – hopelijk méér dan een LEGO Masters-jasje, al zijn die wel heel cool – en de pop komt natuurlijk in het kasteelmuseum te staan.

Waar de meeste teams deze opdracht leuk vinden, vind ik het jammer dat er niet echt een kastelenbouwwedstrijd werd gehouden. Het LEGO Castle-thema is natuurlijk heel geliefd en ik heb nog weinig verhaaltjes met Minifigures gezien in deze serie LEGO Masters. Echter, het heet niet voor niks LEGO Masters Out of the Box. Je kunt dan unieke opdrachten verwachten.

Op de alien van Thom en Twan na, hebben de Minifigures wel allemaal een kasteelthema:

• Tonko en Marlene – jonkvrouw
• Delphine en Tjardo – draakje
• Geriada en Vincent – ridder
• Thom en Twan – alien
• Marijn en Jelle – tovenaar

De teams krijgen een geraamte met een mechanische mondfunctie aangeleverd, waaromheen ze de pop moeten bouwen. Allereerst houden ze een teammeeting, om het verhaal te bespreken dat ze met de poppenkastpoppen willen gaan spelen. Er wordt veel gelachen en er worden veel gekke ideeën geopperd, maar er ontstaat niet direct een concreet plan. Uiteindelijk wordt Marlene als kinderboekenschrijfster (zij het met enige tegenzin van Marlene zelf) aangewezen als regisseur en mag zij het verhaal verzinnen.

De bouwteams starten allemaal met de bouw van het gezicht, het voornaamste onderdeel van de pop. De armen – en drakenvleugels – kunnen ze laten bewegen met zelf gemaakte stokjes van Technic LEGO. Twan en Thom worstelen met het bedenken van de juiste look voor hun alien. Als ze eenmaal op gang zijn, gaat het vlot. Twan heeft een supercoole techniek bedacht voor het bouwen van de buigzame armen van het ruimtewezen.

Vincent bedenkt een leuk mechanisme om de wenkbrauwen van hun ridder te laten bewegen, om zo verschillende gezichtsuitdrukkingen te maken. In combinatie met de krulsnor ontstaat er een grappig geheel. Zowel Geriada als Vincent gaan als duo samen de pop besturen. Wat deze teams laten zien is echt indrukwekkend!

Tonko en Marlene maken een soort pruik van witte krullen voor hun jonkvrouw, die lijkt op hun Minifigure, maar het blijkt een uitdaging om deze goed in elkaar te zetten. Ze vinden hun menselijke pop niet zo leuk om te bouwen als een wezen. Toch bedenken ze een leuk grapje met hun markiezin, die letterlijk in haar blootje komt te staan als haar broek afzakt.

Jelle en Marijn zijn bang dat de zware armen van hun pop zullen afbreken. Een tovenaar zonder armen is natuurlijk niet in staat een magisch schouwspel te creëren. De kogelgewrichten houden de armen niet goed in hun kas, een probleem waar meer teams last van hebben. Het gezicht van hun magiër ziet er wel heel expressief uit met zijn witte baard.

Delphine en Tjardo’s blauwe draak ziet er al snel tof uit. Ze gebruiken wel ondersteuning voor hun pop, die best wel zwaar is. Halverwege het bouwen komen de bouwteams erachter dat Tjardo is afgestudeerd als theaterregisseur. Met die nieuwe informatie wordt het schrijven van het scenario nu verdeeld over Marlene én Tjardo. Zij verzinnen samen een eenvoudig maar grappig verhaal over een alien die verliefd wordt op allerhande andere personages.

De stress schiet in de tent wanneer er tegen het einde van de bouwtijd gerepeteerd wordt met de poppen. We zien allerhande armen, stokjes en andere elementen afbreken van de LEGO-bouwwerken. De teams proberen nog snel een en ander te verstevigen, maar niet alles kan beweeglijk én stevig tegelijk zijn. Ook aan LEGO-steentjes zit kennelijk een limiet.

Uiteindelijk staat er op de tafel van elk bouwteam een prachtige grote LEGO-pop. Ik zou persoonlijk niet goed kunnen kiezen welke ik de mooiste vind. Elke pop heeft wel iets bijzonders. Brickmaster Ashwin en gastjurylid Johan Weber, die een eigen handpoppentheater heeft en zelf poppenspeler is, beoordelen de creaties tijdens de voorstelling.

De poppenkastvoorstelling wordt voor een publiek van voornamelijk kinderen in een poppenkast-kast gehouden. Direct breken er LEGO-onderdelen af bij verschillende poppen. In alle haast worden er reparaties verricht en moet het publiek nog even geduld hebben. De titel van de voorstelling is “Liefde kan je niet dwingen”.

Ik moet zeggen dat alle teams zich er uitstekend doorheen hebben geslagen, ondanks de af en toe afbrekende onderdelen. De grappige stemmetjes en de onthulling van de onderbroek van de jonkvrouw waren erg geestig. Ashwin is ook enorm positief, met name vanwege de gebruikte technieken voor de bewegende onderdelen en gezichtsuitdrukkingen.

Vincent en Geriada met hun expressieve riddergezicht belanden op de tweede plek, maar Marlene en Tonko gaan er voor de tweede keer op rij met de winst vandoor. De jonkvrouw met de afzakkende broek en de vele details spraken Johan en Ashwin het meeste aan. Dit bouwteam is echt heel goed in het bouwen van grote maxifiguren, zo blijkt, ook al twijfelden ze deze aflevering wel veel aan zichzelf. Tonko en Marlene hebben voor de volgende week een voordeel verdiend. Wat dat is, gaan we zien.

Deze bouwopdracht bleek uiteindelijk te leiden tot een geweldig mooi resultaat. Ik had nooit van tevoren gedacht dat er zo’n mooie LEGO-poppen gebouwd zouden worden. Deze moeilijke opdrachten halen het uiterste in de bouwteams naar boven, waardoor het Out-of-the-Box concept interessant blijkt. Dit LEGO Masters-seizoen is dan misschien niet wat ik ervan verwacht had, maar ánders is soms ook gewoon heel vermakelijk om naar te kijken.

Wat vinden jullie tot nu toe van LEGO Masters Out of the Box? Laat het weten in een reactie.

LEGO Masters reist deze week af naar de bloemenveiling in Aalsmeer, Noord-Holland. Een enorme hal vol rijdende karretjes is de plek waar de bouwteams een bloemen-opdracht krijgen van Brickmaster Ashwin en presentatoren Ruben en Kürt. Bij deze opdracht gaat er één van de vijf teams naar huis, wat betekent dat de bouwers nu moeten strijden voor een plekje in de halve finale.

De bouwopdracht luidt: bouw een bloemenboeket van LEGO geïnspireerd op één van de vijf echte themaboeketten van de veiling. De teams hebben de keuze uit een verjaardagsboeket, trouwboeket, geboorteboeket, veldboeket en Valentijnsboeket. Bouwtijd: 7 uur.

De LEGO Botanicals serie is erg populair in de AFOL-community, maar ook vooral bij vrouwen. Mijn verwachting is dus dat Delphine, Marlene en Geriada het erg goed gaan doen deze week.

Brickmaster Ashwin gaat letten op organische vormen, kleurgebruik en compositie van de LEGO-bloemen. Hij wil ook dat de teams gaan afwijken van de bestaande LEGO-sets. Dit is de perfecte opdracht om NPU – Nice Parts Usage – in te gebruiken, dus hij vraagt ook aan de teams om dat er in elk geval in te verwerken.

Omdat Tonko en Marlene de vorige aflevering van het poppentheater wonnen, mogen zij hun boeket uitkiezen en de overige boeketten onder de rest van de duo’s verdelen. Ze kiezen zelf voor het verjaardagsboeket, omdat ze daarmee in de hoogte kunnen werken. De verdeling van de boeketten is uiteindelijk als volgt:

• Verjaardagsboeket – Tonko en Marlene
• Valentijnsboeket – Tjardo en Delphine
• Trouwboeket – Vincent en Geriada
• Veldboeket – Jelle en Marijn
• Geboorteboeket – Thom en Twan

Eigenlijk zijn alle teams wel blij met de keuzes, alleen Tjardo en Delphine twijfelen omdat rozen moeilijk van LEGO te maken zijn. Overigens ben ik het daar niet mee eens; rozen zijn iconisch en juist heel herkenbaar! Niet voor niets dat er zoveel LEGO-rozen in LEGO-sets te vinden zijn.

Ik zie op de bouwtafels LEGO-sorteerdozen staan, die ik ook wel graag zou willen scoren. Ze zijn van het merk Aluca en zij hebben kennelijk een hele reeks Easy Box opbergdozen voor in bedrijfsbusjes. Welke sorteerdozen gebruiken jullie voor je Brickpit? Voorlopig volsta ik nog met de goedkope variant van de Action.

Terug naar de bloemenveiling. De teams krijgen elk een LEGO-vaas van steentjes in hun teamkleur, waar de boeketten uiteindelijk in geplaatst worden. Tonko en Marlene hebben spijt van hun keuze voor het verjaardagsboeket; er zitten veel ingewikkelde bloemen bij die bijna onmogelijk na te maken zijn van LEGO. Hun hersenbloem van LEGO krijgt een negatieve beoordeling van een veilingmedewerker en daarna besluiten ze de bloem maar over te slaan. Daarnaast is Marlene enorm perfectionistisch en kost haar detaillering veel te veel tijd.

Tjardo beweert niets van bloemen te weten en worstelt met het bouwen van stevige stelen. Ze willen twee bloemen van elke soort maken en dan zien of ze tijd hebben om aan te vullen met meer exemplaren. Ik vind het een slimme strategie voor timemanagement. Gedurende het bouwen wordt Tjardo ook steeds enthousiaster; de groene vingers beginnen te komen.

Jelle knipt flextubes door op de juiste maat. Eigenlijk is dat een illegale LEGO-techniek, dus ik ben benieuwd of het Brickmaster Ashwin gaat opvallen bij de jurering. Ze hebben net als Vincent en Geriada opstartproblemen, maar komen later in een betere flow.

Vincent en Geriada gebruiken ijsjes voor een bloemenhart en schelpen voor bloemblaadjes. Er komt veel NPU voorbij in de aflevering, echt leuk om te zien. Flippers, haaientanden, slangetjes, flamingo’s, saxofoons, zweepjes, allerlei details worden benut om de bloemen zo echt mogelijk te laten lijken. Twan en Thom hebben veel lol met het gebruiken van de onderdelen die nét echt op bloemenelementen lijken. Hun realistische tijdsplanning bestaat uit een half uur gerekend voor elke bloem.

Met nog 3 uur op de klok missen alle boeketten volume. Er zitten simpelweg te weinig bloemen in de vazen en de compositie is ook niet hoog genoeg bij sommige duo’s. Uiteindelijk komt het bij de bouwers met de creatiefste ideeën toch nog goed. Vincent maakt hele toffe bloemen met konijntjes in het hart, maar stopt iets dubieus gemaakt van banaantjes in een andere bloem. Ook Twan en Thom hebben al aardig wat mooie, volle bloemen gemaakt om hun vaas mee te vullen. Mijn vermoeden is dat het tussen deze teams zal gaan voor de winst.

Gastjurylid Alexander Posthuma maakt bloemeninstallaties en boeketten van echte bloemen en mag Brickmaster Ashwin helpen met de beoordeling. Hij determineert verschillende bloemen in de boeketten en kijkt of de vormen en kleuren goed overeenkomen.

De tweekoppige jury verkiest (terecht) het bruidsboeket van Vincent en Geriada boven de andere bouwwerken. De jasmijnbloemen van de witte varenblaadjes zien er levensecht uit. Ook is het volume van het boeket hoger en is de grote bloem in het midden als compositie heel goed gedaan. Alexander legt uit dat hij ook altijd zijn boeketten om een focuspunt heen bouwt. Details als het Minifigure-bruidspaar en de trouwuitnodiging vinden ze ook leuk.

De keuze voor het verliezende team vond ik, enkel gebaseerd op het resultaat uit deze aflevering, onterecht. Jelle en Marijn hadden mijns inziens niet het lelijkste boeket; ik vond dat van Tonko en Marlene minder mooi en erg kaal. Echter, zij hebben de vorige twee afleveringen op rij gewonnen, dus overall staan zij sterker. Ashwin en Alexander onderbouwen hun keuze met het argument dat bloemen op elkaar lijken en dat daardoor de karaktereigenschappen van de verschillende soorten niet goed tot hun recht komen. Er zit ook niet zoveel NPU in het boeket. Jelle en Marijn vatten het sportief op en geven toe dat hun bouwvaardigheden niet zo goed zijn als die van de resterende teams.

Alles bij elkaar vond ik deze bloemige aflevering van LEGO Masters Out of the Vaas een hele leuke om te kijken. Ik ben zelf ook groot fan van NPU in LEGO-sets en maak er ook gebruik van in mijn eigen bouwwerken. Het was mooi om te zien hoe je verschillende elementen kunt gebruiken op een andere, grappige of unieke manier. Op naar volgende week, de een-na-laatste aflevering. Dan gaan we zien of LEGO daadwerkelijk in een museum thuishoort.

De halve finale vindt plaats in het Groninger Museum waar de bouwers geïnspireerd moeten raken door de kunst om hen heen. Ruben en Kürt verkennen alvast de stad en beklimmen de hoge Martinitoren, symbool van Groningen. Het is de vraag wie er deze aflevering naar de top van het scorebord gaan stijgen, want er valt wederom een team af om te bepalen welke drie teams naar Billund afreizen voor de finale.

Ashwin legt uit dat in deze bouwopdracht alles samen komt:

Kies in het museum een kunstwerk uit dat je aanspreekt in kleur en vorm, of dat iets met je doet. Dat kunstwerk bouw je na in 3D en breng je tot leven als LEGO-kunst. Bouwtijd: 12 uur.

Ashwin geeft aan dat hij op veel aspecten gaat letten: aandacht voor creativiteit, bouwtechnieken, vorm en kleurencompositie en vooral een verhaal. Het moet duidelijk zijn waarom het team dit kunstwerk heeft gekozen. Het winnende LEGO-kunstwerk wordt een jaar lang in het Groninger Museum tentoongesteld.

De teams vinden het vrij lastig om iets te kiezen uit het museum. Er is zoveel keuze. Geriada en Vincent kiezen – Geriada met tegenzin – voor een futuristische kast, Tjardo en Delphine kiezen voor een vurige stoel, Thom en Twan kiezen voor een abstract schilderij met zwevende bollen en Tonko en Marlene kiezen een modern schilderij van dansende mensen. Kunstliefhebbers kunnen hier terecht voor meer informatie over de betreffende kunstwerken:

• American Château: New York is Miami Cabinet – Studio Jaime Hayon, Nienke Klunder
• The end: Revolution swivel chair – Boontje, Tord
• Compositie met drie witte cirkels – Alkema, Wobbe
• Danspaar – Wiegers, Jan

Ashwin geeft de bouwmoeilijkheden aan bij de gekozen subjecten. Hij stelt dat een schilderij plat is, dus moet je bepalen welk onderwerp uit het schilderij in 3D tot leven komt. Maar bij de twee gekozen 3D-objecten die al driedimensionaal zijn, is het juist lastiger om daar iets origineels van te maken. Hoe dan ook, het is een hele klus.

De opdracht is dus op z’n minst interessant te noemen, niet alleen vanwege de hoeveelheid tijd die de duo’s krijgen: 12 uur! Dan zou je toch iets spectaculairs verwachten, wat me voor deze aflevering hoopvol stemt. Maar de vrijheid die de teams krijgen in deze opdracht, kan alleen maar tot leuke, verhalende creaties leiden. Ik laat me dus graag verrassen door het eindresultaat.

De tafels worden door de teams uitgestald in een ruimte in het museum, maar de busjes blijven buiten staan. Het wordt dus opnieuw veel traplopen deze aflevering, om de steentjes te verzamelen voor de bouwwerken. Het is vreemd dat de teams niet bij het gekozen kunstwerk gaan of mogen staan; nu moeten ze werken vanaf een foto van hun telefoon. Desondanks gaan alle teams aardig van start. Thom gaat tussendoor wel even kijken bij het schilderij om tot inspiratie te komen als hij even vastloopt.

Het bouwproces is leuk om te zien deze aflevering. Er worden veel technieken getoond, evenals ingewikkelde constructies en mechanieken. De teams zetten duidelijk alles op alles om indruk te maken op de jury. Tonko en Marlene maken wederom grote maxifiguren – hun kracht – die met elkaar dansen. De emotie zit in hun bouwwerk verweven, wat een interessant resultaat kan geven. Aan het einde slaat het noodlot toe en valt het hoofd uit Marlenes handen uit elkaar. Ze hebben nog 5 minuten om het weer in elkaar te zetten, maar het lukt!

Het bouwwerk van Geriada en Vincent rijst letterlijk naar de wolken door hun bouwsnelheid. De kleuren zijn erg mooi, maar het verhaal moet gaandeweg nog ontstaan en de gebouwen blijven vrij hoekig. Ze versieren de gebouwen met tentakels en monsterlijke gezichten, maar het blijft wat eenvoudig ogen. Twan en Thom moeten juist veel ronde vormen maken in twee richtingen, wat extra lastig is. Hun bollen krijgen snel vorm, maar de spanning slaat toe. De trampoline blijkt een uitdaging en er worden allerlei bijzondere technieken ingezet om de abstracte kunst te verlevendigen.

Delphine en Tjardo zijn wat chaotisch tijdens het bouwen en laten ook een deel vallen, wat tijd kost. Toch is het mooi om te zien hoe ze uitdagingen altijd met beide handen aangrijpen. Samen zetten ze hun stoel in elkaar onder de muziek van Mission Impossible. Maar het blijkt toch possible en ook hun bouwwerk komt af. Hun kwaadaardige stoel met de kat erin is een van mijn favorieten, naast het prachtige danspaar van Tonko en Marlene dat ze op het einde snel hebben gerepareerd.

Ashwin kiest uiteindelijk, samen met gastjurylid en directeur van het Groninger museum Andreas Blum, geheel terecht Tonko en Marlene tot winnaar. Zij hebben het meeste uit het kunstwerk gehaald en het meeste open gelaten ter interpretatie. Het danspaar roept vragen op en je blijft ernaar kijken omdat de dame mist in het bouwwerk. Tonko legt uit dat het bouwwerk symbool staat voor het niet kunnen loslaten van iemand die je dierbaar is. Het kunstwerk is verder geïnterpreteerd dan de schilder heeft bedacht en het sculptwerk is heel mooi gedaan. Slimme bouwtechnieken zijn daarvoor gebruikt en het gevoel zit goed in de uitdrukking van de man.

Het team dat helaas nét voor de finale in Denemarken afvalt, is het team van Thom en Twan. Zij hebben brickbending gebruikt als techniek om de trampoline na te bootsen, maar dit mag alleen in LEGO Masters; in een echte set zul je dit niet tegenkomen. Het is een nieuwe interpretatie van het schilderij, het is heel iets anders geworden becommentarieert Andreas. De bouwers zagen maantjes in de cirkels die stuiteren. Er zit emotie in de bollen met verschillende expressies en ze draaien rond met een mechanisme. De vlakken onder in het bouwwerk liggen los, daar is Ashwin minder tevreden over, die hadden verbonden moeten zijn. Overall maakte dit bouwwerk het minst indruk op de jury.

Vind jij de keuze voor de drie finalisten terecht? Wat zal de finale-opdracht worden? Tot volgende week voor de spannende finale in het LEGO House in Billund!

Er zijn nog maar drie teams over in de finale van LEGO Masters – Out of the Box: Tonko en Marlene, Dephine en Tjardo en Geriada en Vincent.

De teams zijn in Billund, Denemarken, een klein stadje met 7000 inwoners en de thuisbasis van het LEGO House. Hier werd het LEGO-steentje uitgevonden en gepatenteerd. Het winnende bouwwerk van deze finale-aflevering krijgt dus ook een heel bijzondere plek: in het LEGO House, waar meer dan 250.000 bezoekers het elk jaar kunnen bewonderen.

Nu komen de souvenirs uit aflevering 1 weer in het spel. We waren ze bijna vergeten. Ze staan in het LEGO House tentoongesteld in een nis. Maar wat nog meer? Er is verder helaas geen link meer gelegd met deze bouwwerkjes, behalve dat ze hier tentoongesteld waren.

De bouwteams lopen door het LEGO House en bewonderen alle LEGO-bouwwerken die er te vinden zijn. Ashwin vertelt daarop het verhaal van de Masterpiece Gallery, een eerbetoon aan AFOLs over de hele wereld. Hun bouwwerken worden hier minstens een jaar tentoongesteld. De Masterpiece Gallery is dan ook de ruimte waar het winnende kunstwerk van LEGO Masters wordt geëxposeerd.

Er bestaat nóg een belangrijke LEGO-plek in Billund en dat wordt de plek waar de bouwteams hun finalebouwwerken gaan bouwen. De teams rijden in de Brickbuzzjes, bestuurd door Ashwin, Ruben en Kürt, naar het nabijgelegen LEGO-hoofdkwartier. Deze campus is de plek waar LEGO-sets hun oorsprong vinden. Hier Ashwin aan nieuwe modellen, maar die zijn super geheim en staan in de red zone, een plek waar niemand mag komen. Dit tot groot verdriet van de beide presentatoren.

Dan wordt de bouwopdracht voor de finale bekend gemaakt en het is een vrije opdracht:

De Brickbuzzjes zijn bijgevuld en de teams mogen zelf een onderwerp verzinnen voor hun finalestuk. Het laatste bouwwerk is dé kans om te laten zien wat je kunt. Bouwtijd: 20 uur.

Er wordt wel gelet op creativiteit, originaliteit en esthetiek. Ashwin wil ook sculpten zien, kleurgebruik en compositie. Eigenlijk alles waar in de vorige afleveringen op gehamerd werd.

De prijs wordt ook nog eens benoemd en is drieledig: de titel LEGO Masters Out of the Box 2025 wordt vergezeld van 25.000 euro en een speciaal gedecoreerde LEGO-trofee, met de busjes bovenop.

De duo’s gaan aan de slag in de grote hal van het LEGO Headquarters. Delphine en Tjardo willen iets magisch bouwen, want dat is het onderwerp waar ze in uitblinken. Ze willen een boomstam maken met daarin een feeënhuisje, maar het huis van de feetjes wordt aangevallen door een bever. Er zit dus een duidelijk verhaal in hun bouwwerk.

Geriada en Vincent willen zichzelf in de build verwerken. Ashwin verwacht meer sculptwerk en moeilijkere technieken, dus Vincent gaat hiermee experimenteren. Het verhaal dat ze in hun creatie stoppen is een in een magische wereld gevangen Vincent, en Geriada die hem moet redden.

Tonko en Marlene willen een klok maken, en twee kinderen die de tijd willen stilzetten om niet op te groeien. Maar de klok springt uit elkaar bij het verwijderen van de wijzers. Het is duidelijk dat ze van tevoren al hebben nagedacht wat ze willen bouwen, want ditmaal ontbreekt de twijfel.

Bekende LEGO Masters lopen rond op de LEGO Campus. Dave, Tom, Boone en Aaron, uit internationale edities van LEGO Masters, werken nu als LEGO designers in Billund. Ze geven advies aan de bouwteams voor hun bouwwerken. Zo moeten Geriada en Vincent terug naar hun kwaliteiten, kunnen Tjardo en Delphine beter ook wat groen toevoegen aan hun boomstronk en moet Tonko het perfecte van zijn LEGO-klok meer loslaten.

Na 6 uur wordt de bouwklok stopgezet. De eerste dag zit erop en de bouwers mogen hun bed gaan opzoeken. De tweede dag zal bestaan uit 14 uur bouwen. Deze opzet met meerdere dagen bouwen zouden ze vaker moeten doen, dat leidt automatisch tot mooiere en completere bouwwerken. De hoop is natuurlijk dat dit in de finale ook tot een spectaculair resultaat leidt.

Kürt brengt een bezoek aan de LEGO-fabriek in Billund. Hier worden de plastic steentjes geproduceerd. Hij maakt een praatje met LEGO-designer Justin Ramsden, die het Harry Potter kasteel en de Stranger Things upside down heeft ontworpen. Hij leidt Kürt rond door de geautomatiseerde LEGO-fabriek, waar robots rondrijden en 1400 steentjes per seconde worden geproduceerd. Super interessant om te zien! Justin gaat de finalebouwwerken mee beoordelen met Ashwin.

Ruben gaat ondertussen mee met Corneel Clarys, een bekend gezicht uit een eerdere editie van LEGO Masters. Ze gaan samen minigolfen buiten op het campus-terrein. Mij ontgaat de toegevoegde waarde van deze uitstap, want het fragment geeft weinig inzicht in interessante processen binnen de LEGO-franchise en dient als onnodige comic relief. Er wordt tevens een stukje theater opgevoerd wanneer Ruben op zoek gaat naar de red zone en een alarm laat afgaan bij het aanraken van de deur. Hoewel de kijkers vast nieuwsgierig zullen zijn naar nieuwe sets die LEGO in de planning heeft, hoef je niet te verwachten deze in LEGO Masters te gaan zien. Dus ook dit uitstapje dient geen doel en is onnodige vulling. Beter hadden ze meer van de LEGO-fabriek laten zien of van de bouwtechnieken van de bouwteams.

Tegen het einde van de tijd komen de werknemers van het LEGO hoofdkwartier de LEGO Masters aanmoedigen. De spanning slaat toe, maar toch lijkt het alsof de teams hun tijd wel redelijk goed hebben ingedeeld, want echte zenuwen blijven wat uit. Er worden wel wat traantjes weggepinkt, van blijdschap dit keer.

Uiteindelijk staan er drie interessante bouwwerken klaar voor de beoordeling. De teams zijn aan elkaar gewaagd. Allen hebben eerdere afleveringen gewonnen en nu staan er wederom mooie finalewaardige bouwsels op de tafels. Ze zijn iets kleiner dan ik had verwacht, maar daardoor wel gedetailleerder. Ashwin en Justin beoordelen één voor één de bouwwerken.

Geriada en Vincent hebben een prachtige scène neergezet, waarbij de bomen eruit springen. De witte stammen met het roze bladerdak vallen direct op. Ook het bruggetje is mooi gesculpt, met het water dat uit het frame stroomt. De storytelling is ook perfect uitgevoerd, het verhaal is heel duidelijk. Wanneer de sleutel wordt omgedraaid, treedt er een mechanisme in werking waardoor LEGO-Vincent gaat bewegen. Die functionaliteit is echter niet zichtbaar in een vitrine in het LEGO House, wat de vraag oproept of de tijdsbesteding hieraan waardevol was.

Het feeëriek tafereel van Tjardo en Delphine is visueel fantastisch ingericht. Je kunt er helemaal omheen lopen en overal is wat te zien. Door in en uit te zoomen kom je steeds nieuwe dingen tegen in het bouwwerk. De rondingen zijn heel mooi weergegeven in de bever en het huis en komen op meerdere plekken weer terug. Ook de kleurovergang is prachtig gedaan. De gedempte kleuren van de bodem lopen over in fellere kleuren aan de bovenkant. Het geel en blauw verstoren wel enigszins de harmonie, maar de NPU is dan weer heel goed gedaan (vind ik persoonlijk fantastisch!). De hoofdlijn van het verhaal is dan weer niet heel duidelijk.

Tonko en Marlene’s klok ziet er indrukwekkend uit. Ook hier zit veel NPU in verwerkt, top! De hoek van de klok en het frame aan de binnenkant zijn technisch sterk uitgevoerd, ook al heeft Tonko niet veel ervaring in het bouwen met Technic LEGO-onderdelen. Een extra uitdaging in de finale. De klok heeft de kijkhoek duidelijk aan één kant en is daardoor geschikt voor in de vitrine. De muisjes in de klok dienen echter geen duidelijk doel. Het is wel duidelijk een bouwwerk dat in de Masterpiece Gallery op zijn plek zou zijn, want het verhaal is goed uitgevoerd en het onderwerp makkelijk leesbaar.

De bronzen plak gaat naar Tjardo en Delphine.

Tonko en Marlene veroveren de tweede plaats.

Vincent en Geriada zijn de winnaars van LEGO Masters Out of the Box 2025!

Vincent onthult ook nog eens een verstopte baby in de buik van LEGO-Geriada. Daarmee komt de aap uit de mouw, oftewel de Minifig out of the box. Met die verrassing komt de finale en dit seizoen van LEGO Masters ten einde.

Wanneer ik terugkijk op deze uitzending en tevens het gehele seizoen van LEGO Masters Out of the Box, kan ik concluderen dat ik het format op z’n minst interessant vond. Ik vond de opdrachten – hoewel ze van tevoren een beetje vreemd leken – erg vermakelijk om naar te kijken. Dit gevoel kreeg ik met name bij de aflevering met de poppenvoorstelling en de aflevering met de zeepkistenrace. Daar had ik weinig verwachtingen van, maar dat bleek ongegrond.

De ‘ludieke’ stukjes met de presentatoren die zogenaamd grappig moeten zijn – vooral Ruben – mogen van mij een stuk minder. Dat voegt weinig toe. Wel vond ik de verkenning van Billund evenals de andere steden in België en Nederland erg leuk. Het maakt me reislustig en zorgt voor verdieping in een programma dat verder hoofdzakelijk over LEGO gaat.

Graag zie ik nog wel meer van bouwtechnieken en zou ik de bouwtijd van de opdrachten veel groter maken. Dit doen ze ook in andere landen bij dit programma en dat levert doorgaans mooiere, afgewerkte bouwwerken op. Ben ik het eens met het winnende bouwteam? Jawel, hun bouwwerk vond ik erg mooi. Maar de andere bouwwerken waren ook prachtig, dus het was moeilijk kiezen.

Vind jij Vincent en Geriada ook de terechte winnaars van LEGO Masters Out of the Box 2025? En wat vond jij van dit format? Moet er een nieuw seizoen komen? Wat zou jij anders doen? Praat na in de reacties en op onze socials.